Official White House Photo by Pete Souza

Ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται ήδη σε αμερικανικό έδαφος έχοντας στις αποσκευές του μια φιλόδοξη ατζέντα. Η συνάντηση στο Λευκό Οίκο, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, πραγματοποιείται σε μια χρονική στιγμή που η δικομματική κυβέρνηση καλείται να κινηθεί πάνω σε μια λεπτή γραμμή.

Ερχεται Ακολουθεί ένα δύσκολο φθινόπωρο με τελικό στόχο να επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού ώστε το 2013 να κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα, απαραίτητος όρος για να ανοίξει η όποια συζήτηση για την ελάφρυση του χρέους. Αυτό απαιτεί την είσπραξη όλων των φόρων που έχουν προϋπολογιστεί και την πλήρη ανάπτυξη των μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο, ώστε να διασφαλιστεί η επανάληψη πρωτογενών πλεονασμάτων και τα επόμενα χρόνια.

Η επίσιμη κυβερνητική αφήγηση δεν αγνοεί την πραγματικότητα.

Ο  πρωθυπουργός ανάχωρησε  για τις ΗΠΑ αφήνοντας πίσω αρκετά ανοικτά μέτωπα, καθώς η κυβέρνηση βρίσκεται στη μέγγενη αφενός των πιέσεων της τρόικας για εκπλήρωση των προαπαιτούμενων (κινητικότητα, απολύσεις, επίτευξη φορολογικών και δημοσιονομικών στόχων), αφετέρου δε της κοινωνικής και πολιτικής κόπωσης που προκαλεί η συνεχής λήψη μέτρων αλλά και η απειλή ανοίγματος νέων πληγών, όπως η άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία που συναντά την αντίδραση των βουλευτών.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο έλληνας πρωθυπουργός επιδιώκει μια ειλικρινή συζήτηση με τον κ. Ομπάμα που θα έχει ως άξονες την πρόοδο της δημοσιονομικής προσαρμογής και την επιμονή στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και, κυρίως, τον σταθεροποιητικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Αθήνα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.

Οι ΗΠΑ δείχνουν να αναγνωρίζουν τα αδιέξοδα της λιτότητας, θα ήθελαν ένα διαφορετικό μίγμα πολιτικής, αλλά θα ήταν αφελές να περιμένουμε μια δημόσια επίπληξη της πολιτικής της Τρόικα. Ας μη ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στο ΔΝΤ και οι πολιτικές που προτείνει το ΔΝΤ δεν είναι κρυφές.

Τι να αναμένουμε; Σε αυτό το στάδιο η Ελλάδα πρέπει να δείξει ότι μπορεί να είναι αξιόπιστος εταίρος των ΗΠΑ στην ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για μια στρατηγική επιλογή, καθώς η Ελλάδα μπορεί για πρώτη φορά από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου να αποτελέσει ένα σταθεροποιητικό κρίκο στην περιοχή. Η Τουρκία μοιάζει όλο και περισσότερο με έναν ασταθή σύμμαχο σε έναν κόσμο που γίνεται πιο πολύπλοκος.

Η Αθήνα καλείται να δείξει στον  αμερικανικό παράγοντα ότι αποτελεί  σημείο σταθερότητας με ισχυρό γεωστρατηγικό ρόλο, ο οποίος ενισχύεται από την απόφαση για τη χάραξη του αγωγού ΤΑΡ και τις ενδείξεις ύπαρξης ικανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα και τη Νότια Κρήτη.

Τυχαία ή όχι την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς θα βρίσκεται στις ΗΠΑ, στη Λευκωσία έχει προγραμματιστεί στις 7 και 8 Αυγούστου τριμερή συνάντηση μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδος.

Η συνάντηση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της πολιτικής προώθησης της περιφερειακής συνεργασίας στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης και Αν. Μεσογείου.

Στη συνάντηση, στην οποία μετέχουν επίσης ο Υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού της Κύπρου, Γιώργος Λακκοτρύπης, και ο Υπουργός Υδάτων και Ενεργειακών Πόρων του Ισραήλ, SilvanShalom, πρόκειται να υπογραφεί τριμερές Μνημόνιο Κατανόησης (Memorandum of Understanding) από τους τρεις Υπουργούς με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της Ενέργειας (Ενεργειακές Υποδομές, Έρευνα και Ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Φυσικοί Πόροι), της Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Διαχείρισης των Υδατικών Πόρων.

Οι Υπουργοί των τριών χωρών αναμένεται να εκδώσουν κοινό ανακοινωθέν με το οποίο θα δηλώνουν την υποστήριξή τους στο σχέδιο ενεργειακής διασύνδεσης «EuroAsia Interconnector», το οποίο διασυνδέει τα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, μεταφορικής ισχύος 2000 MW μέσω της πόντισης σχετικού ηλεκτρικού καλωδίου μεταξύ των τριών χωρών. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένo έργο, πριν λίγες μέρες εντάχθηκε στα «Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος» (Projects of Common Interest) της Ευρωπαϊκής Ένωσης έπειτα από συντονισμένες ενέργειες Ελλάδος και Κύπρου.

Η γεωπολιτική συνδέεται άμεσα με την οικονομία και ειδικά με την ενέργεια, μια παράμετρος κάθε άλλο παρά αδιάφορη για την Ελλάδα.

Οι ΗΠΑ προσπαθούν να βάλουν μια τάξη στην περιοχή, μια περιοχή διαχρονικά ευαίσθηση για τα συμφέροντά τους, αλλά που μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι σημαίνουσα και για την εσωτερική τους ασφάλεια. Ο εξτρεμισμός της Μέσης Ανατολής αποτελεί μια ευθεία απειλή για τον αμερικανικό τρόπο ζωής. Η επίλυση των μεγάλων προβλημάτων και διαφορών -ιδίως στις σχέσεις του αραβικού κόσμου με το Ισραήλ- θα θέσει στο περιθώριο του εξτρεμιστές, ενώ η ειρήνη θα επιτρέψει την ομαλή λειτουργία της οικονομίας και του εμπορίου, θα ανοίξουν δουλειές που θα φέρουν εισοδήματα σε μεγάλου τμήματα του πληθυσμού, τα οποία  σήμερα φυτοζωούν από τη φτωχειά και αποτελούν εύκολο στόχο για τη στρατολόγηση νέων τρομοκρατών.

Το στοίχημα για την Ελλάδα είναι να δείξει ότι μπορεί να αποτελέσει στην πράξη ένα ουσιαστικό παράγοντα σταθερότητας, προσφέροντας τα απαραίτητα στηρίγματα στο Ισραήλ, το οποίο διψά για ζωτικό χώρο. Αν το Ισραήλ δεν νοιώσει ασφαλές δεν πρόκειται να κάνει γενναία βήματα στο Παλαιστινιακό.