Της Δώρας Μάνιου

Στις Βρυξέλλες μπορεί να θεωρούν διαδικαστικού χαρακτήρα τα εναπομείναντα βήματα για την έγκριση του μνημονίου, αλλά στο εσωτερικό της Κύπρου ο πολιτικός χρόνος τρέχει με διαφορετικό ρυθμό. Η απεμπλοκή από το Μνημόνιο (χωρίς να διατυπώνεται ο τρόπος) αποτελεί μια ρητορική που υιοθετείται απ’ όλα τα κόμματα, ενώ η κοινή γνώμη φλερτάρει με την ιδέα εξόδου από το ευρώ, έχοντας όμως την εσφαλμένη εντύπωση ότι η «νέα λίρα» θα έχει την αίγλη της δεκαετίας του 1990.

Σχολιάζοντας τις φωνές εναντίον της Τρόικα, ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου επισήμανε χαρακτηριστικά: «Αν αύριο το πρωί βρούμε 20 με 30 δις. ευρώ, κατ’ ακρίβεια 31 δις. – 10 για το δημοσιονομικό κομμάτι, 10 για τις τράπεζες και 11,5 δις., που είναι η άντληση από τον ELA της ΕΚΤ – να πάνε στον αγύριστο. Αλλά πρώτα πρέπει να βρούμε τα λεφτά».

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Οικονομίας της Κύπρου, νομπελίστας, Χριστόφορος Πισσαρίδης, χαρακτήρισε καταστροφική ενδεχόμενη έξοδο της Κύπρου από την Ευρωζώνη, μιλώντας στο BBC. «Πρέπει να κάτσουμε όλοι μαζί και να συζητήσουμε ανοιχτά ποιο είναι το κοινό συμφέρον αντί για το συμφέρον μεμονωμένων χωρών», τόνισε.

Το πολιτικό σύστημα και η κυπριακή κοινωνία, επί του παρόντος, βιώνουν τη φάση της άρνησης και αναλώνουν δυνάμεις στην αναζήτηση ενόχων. Οι διαρροές λιστών με πρόσωπα και εταιρείες που μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό πριν την αρχική απόφαση του Eurogroup στις 16 Μαρτίου και της έκθεσης της Alvarez & Marsal, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η Τράπεζα Κύπρου και η Λαϊκή Τράπεζα οδηγήθηκαν στην αναζήτηση κρατικής στήριξης, εντάσσονται σε αυτή τη λογική. Η απόδοση ευθυνών αποτελεί μείζον θέμα για την κυπριακή κοινωνία και η πίεση αυτή έχει οδηγήσει σ’ έναν καταιγισμό πληροφοριών, που περισσότερο μπερδεύουν, παρά ρίχνουν φως στο τι πραγματικά έγινε.
Την ίδια ώρα, οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων πιέζουν ασφυχτικά την αγορά. Η μείωση κατά 22% στη χρήση πιστωτικών καρτών το Μάρτιο και το νέο άλμα στον αριθμό των εγγεγραμμένων ανέργων – 44.283 πρόσωπα από 37.443 το Μάρτιο του 2012 – «δείχνουν» τις δυσκολίες που έπονται. Μάλιστα, η Credit Suisse αναμένει πως η κυπριακή οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 12% το 2013 και 6% το 2014, αντανακλώντας μια ελληνικού τύπου ύφεση, πιθανότατα άνω του 20% συνολικά, ενώ η ανεργία αναμένεται να ξεπεράσει το 20%.

Τα επικείμενα μέτρα και το φυσικό αέιο

Το παράδοξο είναι ότι η Τρόικα στέλνει το μήνυμα μιας ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής –με όσα έγιναν στον τραπεζικό τομέα επιτεύχθηκε το μείζον που επιδίωκε ο ευρωπαϊκός Βορράς-  με το κυπριακό μνημόνιο να είναι πενταετούς διάρκειας (και όχι τριετούς) και δεκαετή περίοδο χάριτος στην αποπληρωμή του δανείου των 10 δις. ευρώ. Πάντως, η διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ ήδη προανήγγειλε τη λήψη επιπλέον δημοσιονομικών μέτρων ύψους 4,5% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 800 εκατ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 4% από το 2018, αλλά και νέα παρέμβαση στο ασφαλιστικό, προσθέτοντας πως γίνεται προσπάθεια να προστατευτούν οι πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Σε ό,τι αφορά τα μελλοντικά έσοδα του φυσικού αερίου, αυτά θα χρησιμοποιηθούν στην εκτίμηση βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους αλλά και για να ξανακτιστεί  η κυπριακή οικονομία.

«Η διαχείριση των εσόδων από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου θα εμπίπτει στην πλήρη αρμοδιότητα της κυπριακής κυβέρνησης», τόνισε  ο Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Γιώργος Λακκοτρύπης, προσθέτοντας ότι ο ρόλος της Τρόικα θα είναι συμβουλευτικός.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» στις 7 Απριλίου 2013