Οι διοικήσεις των κυπριακών τραπεζών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα έχουν ενημερωθεί από το υπουργείο Οικονομικών για τις διεργασίες που είναι ανοικτές στην ευρωζώνη για τη συμμετοχή ιδιωτών στο σχέδιο αναχρηματοδότησης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Οι τράπεζες επρόκειτο να ενημερώσουν το υπουργείο για τις απόψεις του για το ζήτημα μέχρι και το Σάββατο.
Αρμόδια πηγή υπενθυμίζει ότι η όλη διαδικασία θα είναι εθελοντική και η απόφαση -για συμμετοχή ή όχι- μετατίθεται στις διοίκησεις των τραπεζών. Οι τρεις κυπριακές τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομολόγα (η Τράπεζα Κύπρου κατέχει ομόλογα αξίας κάτω των 1,8 δισ. ευρώ, η Marfin Popular Bank περίπου 3 δισ. ευρώ και η Ελληνική Τράπεζα περιορίζεται στα 110 εκατ. ευρώ) στη λήψη της απόφασής τους έχουν να σταθμίσουν κυρίως τις επιπτώσεις στον ισολογισμό τους από τη συνέχιση της διακράτησης των ελληνικών ομολόγων. Τα περισσότερα ομόλογα λήγουν την επόμενη τριετία ελαφρύνοντας το υφιστάμενο βάρος (με μεγαλύτερη παρενέργεια της υποβαθμίσεις των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης), ενώ θα αποκτήσουν και επιπλέον ρευστότητα.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η επιθυμητή συμμετοχή των ιδιωτών εκτιμάται σε 30 δισ. ευρώ.
Το πλαίσιο της συμφωνίας
Σε Γερμανία και Γαλλία, που δίνουν και τον τόνο στην Ευρώπη, οι σχετικές συζητήσεις για το μοντέλο συμμετοχής των ιδιωτών (τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία) έχουν προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό.
Η διαβούλευση της γερμανικής και της γαλλικής κυβέρνησης, με τους τραπεζίτες των χωρών τους, δείχνει ότι το επικρατέστερο σενάριο που προκρίνεται είναι ο συνδυασμός «ανανέωσης» των ελληνικών ομολόγων με ταυτόχρονη επαναγορά από τη δευτερογενή αγορά.
Μετά τη γαλλική πρόταση για μετακύλιση των ελληνικών ομολόγων, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Β. Σόιμπλε, είχε συνάντηση με τους κορυφαίους τραπεζίτες της χώρας του για το ίδιο ζήτημα. Το συμπέρασμα ήταν ότι και οι γερμανικές τράπεζες θα συμμετάσχουν στην εθελοντική «ανανέωση» των ελληνικών ομολόγων, αλλά σε πολύ μικρό βαθμό.
Σύμφωνα με τον κ. Σόιμπλε η συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα της Γερμανίας στο νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας θα ανέλθει στα 3,2 δισ. ευρώ, καθώς το 55% των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν γερμανικά ιδρύματα λήγει μετά το 2020. Η συμμετοχή του γερμανικού ιδιωτικού τομέα «θα αφορά ομόλογα που λήγουν μέχρι το 2014, ύψους 2 δισ. ευρώ. Σε αυτό προστέθηκαν και οι γερμανικές bad banks που έχουν ομόλογα ύψους 1,2 δισ. ευρώ», εξήγησε ο κ. Σόιμπλε.
Πάντως, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας απέφυγε να δώσει λεπτομέρειες για το πώς θα γίνει η «ανανέωση» των ελληνικών ομολόγων, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank, κ. Γ. Ακερμαν, σημείωσε ότι οι λεπτομέρειες θα γίνουν γνωστές τις επόμενες μέρες. Παράλληλα, ο κ. Ακερμαν ανέφερε ότι η γαλλική πρόταση είναι μια βάση για τις συζητήσεις, αλλά θα υπάρξουν αλλαγές. Εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι τελικά θα βρεθεί καλή λύση για όλους και η οποία θα ικανοποιεί και τους οίκους αξιολόγησης.
Να σημειωθεί ότι μετά τη συνάντηση που είχε ο κ. Σόιμπλε με τους τραπεζίτες της Γερμανίας, η Deutsche Bank δήλωσε πως θα «ανανεώσει» κάτι λιγότερο από 1 δισ. ευρώ ελληνικά ομόλογα, η Commerzbank σημαντικά λιγότερο από 1 δισ. ευρώ, η Landesbank περίπου 500 εκατ. ευρώ, η DZ Bank περίπου 200 εκατ. ευρώ, ενώ η Pohjola Bank δήλωσε πως στα χέρια της έχει λιγότερα από 3 εκατ. ευρώ ελληνικό χρέος.
Συνολικά, η Ευρώπη ευελπιστεί σε συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο νέο πακέτο ύψους 30 δισ. ευρώ. Ακόμα κι αν αυτό το ποσό συλλεχθεί, αρμόδιοι παράγοντες αναφέρουν ότι δεν είναι αρκετό για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Στο πλαίσιο αυτό οι ευρωπαϊκές τράπεζες θεωρούν ότι θα πρέπει να προχωρήσει και ένα πρόγραμμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά στις τρέχουσες χαμηλές αποτιμήσεις. Σήμερα με 1 ευρώ αγοράζεις χρέος ονομαστικής αξίας 2 ευρώ.
Η επαναγορά των ελληνικών τίτλων θα μπορούσε να γίνει είτε από την Ελλάδα (με την παροχή νέων δανείων προς αυτήν από τον υφιστάμενο μηχανισμό στήριξης EFSF ή κάποιον άλλο ευρωπαϊκό οργανισμό) είτε απευθείας από κάποιον ευρωπαϊκό οργανισμό είτε από κάποιον τρίτο (για παράδειγμα την Κίνα).
Το σχέδιο αυτό φαίνεται να «σκοντάφτει» στην Ευρωζώνη που δεν δείχνει διατεθειμένη να δώσει ακόμα περισσότερα δάνεια για τη διάσωση της Ελλάδας.
Ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Ενωσης Τραπεζών (Institute for International Finance)κ. Τσ. Νταλάρα, που συμμετέχει στις συζητήσεις, δήλωσε πως εντείνεται το ενδιαφέρον μεταξύ των διεθνών επενδυτών για μια «πιο συνολική λύση» για την Ελλάδα, ενώ οι επαναγορές ομολόγων θα μπορούσαν να είναι ένα σημαντικό συστατικό μιας ευρύτερης προσέγγισης.
seitanid@gmail.com
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή στις 3 Ιουλίου 2011
Ελληνική Οικονομία Blog 
Αν κατάλαβα καλά η άποψη για επαναγορά Ελληνικων ομολόγων αναφέρεται στη παροχή δυνατότητας αγοράς με τις πολύ χαμηλές τιμές διατιθέμενων ομολόγων. Οπωσδήποτε μια τέτοια πράξη θα συνέφερε στη μείωση του χρέους , με την προϋπόθεση, ότι θα εξασφαλιζόταν τα απαραίτητα κεφάλαια και η διαδικασία, που θα ετηρείτο δεν θα επηρέαζε τις τιμές προς τα πάνω.Θα πρέπει επίσης να έχει μελετηθεί το ποσοστό των διατιθέμενων στην αγορά ομολόγων σε σχέση με το σύνολο, και το υψος του κατα περιπτωση επιτοκίου.
Ως προς τη συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ εκείνων, που ωφελούνται λόγω της πολύ χαμηλής τιμής αγοράς και εκείνων, που εξακολουθούν να φυλάττουν τα ομόλογα, που είχαν αγοράσει στην ονομαστική τους αξία ή και σε μεγαλύτερη. Επίσης το επιτόκιο σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα, καθώς και ο πληθωρισμός.
Η ακούσια παράταση του χρόνου εξόφλησης θα ήταν τελείως άδικη για τους κατόχους ομολόγων, που διέθεσαν τα χρήματά τους (προϊόντα μόχθου και στερήσεων σε αρκετές περιπτώσεις μικροεπενδυτών) κυρίως για να τα εξασφαλίσουν από τον πληθωρισμό και με την προοπτική, ότι θα εκάλυπταν στο συγκεκριμένο χρόνο λήξης κάποιες προγραμματισμένες ανάγκες τους, πχ σπουδές του παιδιού ή του εγγονού τους, πραγματοποίησης κάποιας επένδυσης, κάλυψη αναγκών γηρατειών κλπ. Πώς θα υποχρεωθεί ένας πχ ηλικίας 70 ετών να λάβει τα χρήματά του στην ηλικία 100 ετών?.
Και οι οίκοι αξιολόγησης και η Ευρωζώνη φέρουν ευθύνη για την αναξιοπιστία τέτοιων μεθοδεύσεων. Όσοι επένδυσαν βασίστηκαν στα δεδομένα, που τα αρμόδια όργανα παρουσίαζαν.Δικαίως επομένως αντιδρούν οι Οίκοι αξιολόγησης (προφανώς αναλογιζόμενοι και τις δικές τους ευθύνες) σε μία τέτοια συμπεριφορά, που αναμφίβολα θα έχει τεράστια αρνητική ψυχολογική επίδραση και σοβαρές συνέπειες για οποιαδήποτε προσπάθεια δανεισμού και ανάπτυξης, στην οποία μέχρι σήμερα έχει βασισθεί η σύγχρονη παγκόσμια οικονομία .